Vrije oplegging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vrije oplegging, ook wel roloplegging genoemd, is een steunpunt in een constructie waarbij beweging in horizontale richting en hoekverdraaiing mogelijk zijn, terwijl beweging in verticale richting wordt beperkt.
Omschrijving
Bij een vrije oplegging kan een constructiedeel, zoals een ligger of vloer, in principe vrij bewegen ten opzichte van het ondersteunende element. Dit type oplegging draagt krachten over naar de ondersteunende constructie en wordt gezien als een vorm van 'droge' verbindingen. Een roloplegging is een specifiek voorbeeld van een vrije oplegging. In de praktijk wordt een vrije oplegging toegepast om onder andere thermische uitzetting en krimp van materialen op te vangen. Een voorbeeld hiervan is een dakelement dat op twee steunpunten rust en theoretisch vrij kan bewegen.
Vrijheidsgraden
In de constructieleer kent een oplegging in principe zes vrijheidsgraden. Een vrije oplegging beperkt een of meerdere van deze vrijheidsgraden om de beweging van de constructie te sturen of te beperken.
Toepassing en contrast met andere opleggingen
Vrije opleggingen worden toegepast in situaties waar ongewenste spanningen door beperking van beweging, bijvoorbeeld door temperatuurwisselingen, voorkomen moeten worden. In tegenstelling tot een vrije oplegging zijn er ook scharnierende opleggingen (vaste opleggingen die horizontale en verticale krachten overdragen maar verdraaiing toestaan) en inklemmingen (vaste opleggingen die horizontale en verticale krachten en momenten overdragen en verdraaiing tegengaan). Een niet geheel vrije oplegging kan bijvoorbeeld contactgeluid verminderen in woningscheidende constructies.
Vergelijkbare termen
Vaste oplegging
Gebruikte bronnen: